حس هفتم حس جاری زندگی

کلیدی ترین ارزش هدایای تبلیغاتی، در قابلیت های منحصر به فرد آن ها در جهت انتقال یک پیام شرکت به مخاطبان هدف است. از آن جا که این کالا ها اغلب به صورتی طراحی می شوند که مورد استفاده و علاقه دریافت کنندگان باشد، مشتریان آن را استفاده می کنند، و جلوی چشم قرار می دهند. به این ترتیب، پیام و نام و نشان تجاری شرکت را مکرراً، بدون صرف هزینه های اضافی به آن ها منتقل می سازند و به نوعی یکی از ابزارهای تبلیغاتی خاموش محسوب می شوند.


هدایای تبلیغاتی از ویژگی های ذیل برخوردارند. این کالاها:
انعطاف پذیرند: شما می توانید هدایای تبلیغاتی متنوعی را به گروه های مختلف مشتریان در بازار هدف ارائه دهید. به علاوه با انتخاب مناسب ترین هدایای تبلیغاتی می توانید آن را به عنوان هدیه مفید، سرگرم کننده، پر هیجان و بحث انگیز در آورید و از آن به عنوان نماد یاد بود از شرکت خود به مشتریان تقدیم کنید.
ملموس و با دوام هستند: با ارائه هدایای مفید و کاربردی، دریافت کنندگان می توانند در طولانی مدت از آن استفاده کنند و در نتیجه، اثربخشی ابزار، افزایش یابد.
تاثیر و پیامدهای قابل سنجش و ارزیابی را به جای می گذارند: با استفاده از این شیوه تبلیغات می توانید به سادگی و دقت، دریافت کنندگان آن ها را شناسایی کنید و با بهره گیری از شیوه های ساده ی مدیریت برنامه های تبلیغاتی می توانید در طول زمان، اثربخش ترین هدایا را برای هر گروه از مشتریان هدف مورد ارزیابی قرار دهید و به این ترتیب، هزینه های تبلیغاتی خود را به بهترین شیوه خرج کنید.
ارزش ادراک شده بالا تری را فراهم می آورند: ارزش ادراک شده هدایای تبلیغاتی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر تصمیمات خرید مشتریان به شمار می رود و اغلب این تاثیر از اثربخشی سایر شیوه های تبلیغاتی فراتر می رود.
مکمل فعالیت های بازاریابی هدفمند شرکت به شمار می آیند: با درک عمیق خواسته های مشتریان بالقوه می توانید هدایایی را ارائه کنید که برای هر بخش هدف شرکت، با توجه به ویژگی های جمعیت شناختی آن ها پرجاذبه باشد.
مکمل سایر رسانه های تبلیغاتی هستند: استفاده از هدایای تبلیغاتی، به شما امکان می دهد که با بهره گیری از انواع رسانه ها و ابزارهای در اختیار خود، مبارزه تبلیغاتی یکپارچه ای را طراحی و پیاده سازی کنید.

هدایای تبلیغاتی نمایشگاهی را میتوان مجموعه ای از هدایای تبلیغاتی نامید که در نمایشگاه ها اغلب به مخاطبان اهدا می شود. هدایای تبلیغاتی ارزان قیمت اغلب به صرفه برای شرکت ها هستند. هدایای تبلیغاتی نمایشگاهی اغلب با نام برند شرکت در نمایشگاه ها به دسته بازدیدکنندگان و مخاطبین و مشتریان شرکت داده شده و به نوعی از آنها برای انتخاب شرکت تشکر به عمل می آید. باید اغلب در نمایشگاه ها به دنبال هدایای تبلیغاتی ناب و خاص بوده تا بتوان توجه افراد بیشتری را در نمایشگاه ها معطوف برند خود کرده و شرکت را به آنها معرفی کنید.

 بهترین هدیه تبلیغاتی برای نمایشگاه 

جاکلیدی اختصاصی وسیله ای است که میتواند به عنوان هدیه تبلیغاتی ارائه شود. منظور ما از اختصاصی بودن یک جاکلیدی این است که اطلاعاتی از برند و شرکت شما روی آن نوشته شده باشد. اگر مشتریان احتمالی شما از هدایای تبلیغاتی که ارائه داده اید، در زندگی روزمره استفاده کنند، بدین معنی است که شما در تبلیغات خود موفق بوده اید.

اهمیت کاربردی بودن یک هدیه تبلیغاتی

افراد معمولا تبلیغات را دوست ندارند و به آن ها نگاه نمیکنند، به همین دلیل است که شما باید از نکات روانشناختی استفاده کنید که یا توجه آن ها را جلب نمایید و یا اینکه کاری انجام دهید که نام برند خود را در ضمیر ناخودآگاه افراد مورد نظر خود حک کنید. ارائه هدیه تبلیغاتی دقیقا از روش دوم استفاده میکند، نام برند شما را بدون اینکه آزاری ایجاد کند برای مشتریان احتمالی تکرار میکند تا زمانی که آن ها نیاز به محصول یا خدمات شما پیدا کردند، اولین چیزی که به ذهنشان میرسد نام برندی که روی جاکلیدی یا فلش مموری تبلیغاتی چاپ شده بود، میباشد. به همین دلیل است که کاربردی بودن یک هدیه تبلیغاتی اهمیت فراوانی دارد.

امروزه سازمان‌های بیشتری به‌سراغ کوچینگ به‌عنوان یکی از مهارت‌های اثربخش مدیریت و رهبری می‌روند. مدیران و رهبران سازمان‌ها با مجهزشدن به این مهارت‌ها، عملکرد اعضای سازمان را بهتر می‌کنند و بحران‌ها را با آسیب کمتری پشت سر می‌گذارند. از طرفی کارمندان نیز مانند گذشته صرفا به‌دنبال تلاش برای حفظ شغل خود نیستند، بلکه می‌خواهند جزئی از یک هدف مفید و اثرگذار باشند. تغییر رویکرد به مدیریت سازمان‌ و دگرگونی روابط مدیران و کارکنان ضرورت یادگیری و کاربست مهارت‌های کوچینگ برای مدیران را بیش از پیش کرده است.

در گذشته شواهد تجربی کمی از میزان تأثیر این مهارت‌ها در دست بود،‌ اما امروزه با تحقیقات فراوان تأثیرگذاری آنها به اثبات رسیده است. اثرات مثبت این مهارت‌ها صرفا به پیشرفت شخصی افراد محدود نمی‌شود. با بهره‌گیری از این مهارت‌ها سازمان‌های مختلف عملکرد کلی خودشان را در حوزه‌هایی مانند کار تیمی، حل اختلافات، افزایش انگیزه و… بهبود می‌دهند.

این مهارت‌ها آموختنی‌اند و در طول و عرض سازمان، قابلیت اجرا دارند. در ادامه، این مهارت‌های مهم را معرفی و روش‌های تمرین آن در بین رهبران سازمان را مرور می‌کنیم.

 

مهارت‌های اثرگذار کوچینگ کدام‌اند؟

مهارت‌های تأثیرگذار کوچینگ مجموعه‌ای از مهارت‌هایی‌اند که به افراد و سازمان‌ها کمک می‌کنند عملکرد بهتری از خود نشان بدهند و به اهدافشان برسند. این مهارت‌ها از قرار زیرند:

 

1. ایجاد رابطه و همدلی

تعامل صحیح و ایجاد همدلی در بین اعضای یک سازمان نقش مهمی در افزایش انگیزه و حرکت به‌سمت اهداف تیم دارد. رهبرانی که به مهارت‌های اثرگذار کوچینگ مسلط باشند، در روابطشان با سایر اعضا، به‌جای توجه به خود، به دیگری توجه می‌کنند و از این طریق اعتماد و همدلی به وجود می‌آورند. اگر می‌خواهید در سازمانتان همدلی جریان داشته باشد، خودخواهی را کنار بگذارید و با زیردستان برخوردی همدلانه داشته باشید.

2. احترام و اعتماد

هر تیمی در هر سازمانی بر اساس قابلیت‌ها و مهارت‌هایش تشکیل شده است. وظیفه یک رهبر هوشیار این است که به توانایی‌های تیمش احترام بگذارد و اعتماد داشته باشد. پیش‌نیاز حرکت یک تیم به‌سمت اهداف، اعتماد رهبر سازمان به توانایی‌های اعضای آن است. مهارت یک رهبر در ایجاد رابطه مناسب با اعضای سازمانش به ایجاد احترام و اعتماد متقابل منجر خواهد شد.

 

3. سؤال‌کردن

رهبران موفق‌ آنهایی‌اند که مهارت مهم سؤال‌کردن و گفت‌وگوی سقراطی را آموخته باشند. با طرح پرسش‌های بجا و مناسب، می‌توان درک بهتری از شرایط داشت و واکنش‌های مناسب‌تری نشان داد. سؤالاتی که پاسخ‌های باز دارند و زمینه گفت‌وگو را فراهم می‌کنند باعث افق‌گشایی در نگرش‌های اعضای سازمان می‌شوند و سطح تعامل اجتماعی و اعتماد را افزایش می‌دهند.

 

4. گوش‌دادن فعال

توانایی درک پیام‌ها و احساسات نهفته‌شده در صحبت‌های اعضای سازمان یکی از مهم‌ترین مهارت‌های اثرگذار کوچینگ برای مدیران است. این مهارت نه‌فقط در کسب و کار، که در همه ابعاد زندگی اهمیت دارد.

5. دل‌سوزی

اعضای سازمان‌ انسان‌اند و انسان‌ها گاهی به دل‌سوزی و شفقت نیاز دارند. رهبران سازمان‌ها، در کنار همه انتظارات حرفه‌‌ای، باید نسبت به کارکنان خود حس دل‌سوزی هم داشته باشند.

 

با گسترش استفاده از این مهارت‌ها در سازمان‌های مختلف سراسر جهان، روش‌های بهتری برای آموزش و کاربست‌ آنها یافت می‌شوند. رهبران موفق این مهارت‌ها را در سازمان‌هایشان به کار می‌برند و تجاربشان را به اشتراک می‌گذارند. در ادامه این مقاله، به نکاتی که به استفاده بهتر از آنها منجر می‌گردد اشاره می‌کنیم.

 

نکاتی برای استفاده از مهارت‌های اثرگذار کوچینگ برای مدیران

مهارت‌هایی که در قسمت قبل به آنها اشاره شد نیاز به تمرین و استفاده مستمر در سازمان دارند؛ اما اثراتشان از همان ابتدا نیز مشخص می‌شود. نکاتی که در ادامه مطرح می‌شود به شما به‌عنوان رهبر یک سازمان کمک می‌کند تا بهتر از این مهارت‌ها بهره ببرید:

 

1. تشویق‌های فردی و جمعی

تشویق‌های فردی و جمعی در ازای کارهای مثبت و دستاوردها را جایگزین سخنرانی‌های پرطمطراق کنید. نشان دهید به صحبت‌های تک‌تک کارکنانتان توجه می‌کنید و ارزش کار هرکدام از آنها را در پیشبرد هدف سازمان درک می‌کنید. هر فرد دوست دارد که کارش ارزشمند تلقی شود.

 

2. همکاری به‌جای امرونهی

دستوردادن را رها کنید و همکاری را جایگزینش کنید. امروزه سازمان‌های بیشتری به‌سمت کار تیمی می‌روند و فرایندهای صدور دستور از بالا به پایین را رها می‌کنند.

 

3. استرس مثبت

استرس مثبت برای تحریک انگیزه و افزایش تلاش اعضای سازمان مفید است؛ اما فشارآوردن بیش از حد باعث کاهش کارایی می‌شود. بین این دو تعادل برقرار کنید. برای کارکنان سازمان، وجود یک رهبر سخت‌کوش، که مشارکت فعالی در کارها دارد، باعث ایجاد انگیزه در جهت تلاش مضاعف می‌شود.

4. تقسیم کار

واگذاری برخی از اختیارات به اعضای تیم نشان از اعتماد شما به توانمندی‌های آنها دارد. تیم‌هایی که حس می‌کنند فشار کاری بین اعضا به‌شکل یکسان تقسیم شده عملکرد بهتری دارند.

 

5. برخورد اصولی با خطاها

کسی را به‌خاطر اشتباه تنبیه نکنید. رویکردهای جدید کوچینگ اشتباه و شکست را بخشی از فرایند یادگیری و رشد سازمان می‌دانند. در کوچینگ کارمندی که خطایی در کارش رخ داده بسیار حساس و مهم است. رهبر موفق به کارکنانش کمک می‌کند از خطاها و اشتباه‌هایشان درس بگیرند و رشد کنند.

 

6. شناسایی نقاط قوت

نقاط قوت تیمتان را بشناسید و آن را به کار ببندید. وقتی اعضای تیمتان توانایی‌هایشان را بشناسند و آن را به کار ببرند، سطح اعتماد به نفس افراد و انسجام در تیم بیشتر می‌شود. با ایجاد فضایی برای تشویق و ترغیب این موقعیت‌ها، روندی برای رشد سازمان به وجود می‌‌آورید.

 

7. مدیریت بحران

وقتی اوضاع بحرانی است شما آرامش‌بخش، و وقتی همه‌چیز رو به کرختی رفته‌ شما انرژی‌بخش باشید. یک رهبر مدبر باید بداند چگونه در موقعیت‌های پراسترس واکنش درستی از خود نشان دهد. خود‌آگاهی و تقویت هوش هیجانی نقش مهمی در ایجاد این مهارت دارد.

8. افزایش مهارت گوش‌دادن فعال

برخی از اعضای سازمان به حمایت معنوی بیشتری نیاز دارند. برای ایجاد این حمایت، مهارت گوش‌دادن فعال لازم است. می‌توانید با انجام چند تکنیک ساده، اعتماد و درک متقابل بیشتری از اعضای سازمانتان کسب کنید، مانند تماس چشمی، تقلید زبان بدن طرف مقابل، طرح پرسش‌های بیشتر به‌جای صحبت‌کردن، به‌یاد‌آوردن صحبت‌های پیشین شخص، ارائه بازخورد با کسب اجازه از فرد، شفاف‌سازی و تکرار صحبت‌های فرد و… .

 

مثال‌هایی از کوچینگ مؤثر در سازمان

برای نشان‌دادن اهمیت کارکرد کوچینگ برای مدیران ، چهار مثال از تأثیر این مهارت‌ها در حل مشکلات را بررسی می‌کنیم:

 

یکی از کارکنان شما مدتی است که دیر به سر کارش می‌رود و عملکردش نیز کاهش یافته است. در چنین شرایطی، یک رهبر تأثیرگذار، به‌جای ایجاد حس ترس و تنبیه‌شدن در شخص، می‌کوشد با فرد وارد گفت‌وگو شود. با استفاده از مهارت گوش‌دادن فعال حس اعتماد را در وی ایجاد کرده و ریشه مشکلات کارمندش را کشف می‌کند. سپس با ایجاد انگیزه در او سعی می‌کند توانمندی‌های کارمندش برای حل مشکلاتش را به او نشان دهد.

در هنگام مواجه با بحران‌ها، یک مدیر موفق و با مهارت مسئله را با آرامش تحلیل می‌کند و از همه کارکنان می‌خواهد ایده‌هایشان را برای رفع مشکل ارائه کنند. او به‌جای یافتن مقصر، به‌دنبال حل مسئله است و می‌کوشد با بررسی جوانب گوناگون مسئله، آن را از ریشه حل‌وفصل کند.

یک کارمند تازه‌وارد، که استرس زیادی در شغل جدید دارد، به پیشنهاد رهبر سازمان،‌ با یکی از اعضای کهنه‌کار هم‌تیمی می‌شود تا پیچ‌وخم‌های کار را ‌آموخته و سریع‌تر در ساختار سازمان جا بیفتد.

دو نفر از کارمندان سازمان دچار اختلاف شده‌اند. رهبر سازمانی که مهارت‌های مؤثر کوچینگ را می‌داند، به‌جای طرف‌داری از یک طرف یا قضاوت شتاب‌زده، می‌کوشد صحبت‌های هر دو طرف را دقیق شنیده و فضایی برای گفت‌وگوی مؤثر بین طرفین ایجاد کند تا بتوانند اختلافات خود را حل‌وفصل کنند.

راهکارهایی برای ارتقای مهارت‌های کوچینگ برای مدیران

توسعه مهارت‌های مؤثر کوچینگ مانند یادگیری هر مهارت دیگری به تمرین و ممارست نیاز دارد. شرکت در دوره‌های کوچینگ بهترین راه برای کسب این مهارت‌هاست؛ اما در کنار آن، می‌توان با استفاده از راهکارهایی خاص، این مهارت‌ها را در خود ارتقا داد.

 

1. تقویت هوش هیجانی

برای شروع، به‌دنبال تقویت هوش هیجانی باشید. تحقیقات نشان داده که افزایش هوش هیجانی در محل کار به عملکرد بهتر و رضایت شغلی بیشتری می‌انجامد.

2. توسعه روابط

در کسب‌وکار خود، به‌دنبال توسعه روابط باشید. سرمایه گذاری روی ارتقای روابط درون‌سازمانی سبب رشد و پیشرفت آن می‌شود. رهبران تأثیرگذار به کارمندانشان نشان می‌دهند که کارشان ارزشمند است و نیز به آنها یاد می‌دهند چگونه رشد کنند و ببالند.

 

3. فضایی برای رشد فردی

توجه و تمرکزتان را روی تقویت صلاحیت‌ها و مهارت‌های فردی و گروهی بگذارید و فضایی ایجاد کنید تا هر فرد بتواند در‌ آن توانایی‌هایش را توسعه دهد. وقتی تک‌تک اعضای سازمان فرصت رشد فردی داشته باشند، سازمان نیز به‌عنوان یک کل پیشرفت خواهد کرد.

4. تعامل اصولی با کارکنان

روش‌های تعامل صحیح با کارکنان را هر روز تمرین کنید. تبدیل‌شدن به یک الگو در چشم اعضای تیم نقش مؤثری در بهبود رفتار کارکنان خواهد داشت‌، چراکه کارکنان می‌کوشند از رهبرانشان بیاموزند.

 

5. محیط کاری انگیزه‌بخش

محیطی ایجاد کنید که انگیزه کارکنان را بیشتر کند. روش‌های ایجاد انگیزه را آموخته و آن را در محیط شغلی به کار ببندید. به‌جای مدیریت کارهای خرد و کوچک کارکنان، آنها را با انگیزه دادن و واگذاری اختیارات ‌توانمند کنید.

 

6. ارزیابی مهارت‌های کوچینگ

روش‌های ارزیابی عملکرد را صرفا برای اعضای سازمانتان اجرا نکنید. با استفاده از آن، مهارت‌های کوچینگ خود را نیز ارزیابی کنید. تعیین اینکه چه چیزهایی اندازه‌گیری می‌شوند و چگونه پاداش‌ها به آنها تعلق می‌گیرد جایی است که می‌توان ارزیابی درستی از مهارت‌های شما داشت.

 

7. انگیزه به‌جای ترس

تمام تلاشتان را برای حذف حس ترس در محیط کار به کار ببندید. به‌جای آن، انگیزه و هدف را جایگزین کنید. هنگامی که تلاش کارکنان با یک محیط کاری منسجم گره می‌خورد، دستیابی به اهداف سریع‌تر رخ می‌دهند.

جمع‌بندی

اساس کوچینگ بر تغییر رفتار افراد استوار است. با ایجاد رفتارهای سالم و حذف رفتارهای تنش‌زا،‌ می‌توان عملکرد کلی کوچینگ را بهبود بخشید. مهارت‌های کوچینگِ اثرگذار رهبرانی را تربیت می‌کند که می‌توانند الگویی از رفتارهای سالم برای سایر اعضای سازمانشان باشند و آن را در مسیر موفقیت به پیش ببرند.

 

تمرکز رمز موفقیت در یادگیری است. یادگیری هم مهم‌ترین چیزی است که در این دنیا باید انجام دهیم. یادگیری فقط به‌معنای کسب علم و دانش نیست؛ بلکه نوعی توانایی است که به ما در فکر کردن بهتر و تصمیم‌سازی‌های دقیق‌تر زندگی کمک می‌کند. یکی از مجریان خبر باسابقه و موفق دنیا، دایان سایر (Diane Sawyer) در پاسخ به اینکه رمز موفقیتش در گویندگی اخبار چیست، پاسخ بسیار جالبی داده است: «درسی که من آموخته‌ام این است که هیچ‌چیز جای توجه را نمی‌گیرد». اما چطور می‌توان توجه و تمرکز را افزایش داد؟ در این متن از 5 نکته مؤثر و کاربردی برای افزایش تمرکز پرده‌برداری می‌شود.

فرقی نمی‌کند که در مدرسه مشغول مطالعه هستید و به تمرکز نیاز دارید یا در اداره‌ شلوغ‌تان سعی می‌کنید متمرکزتر عمل کنید و کارهای‌تان را پیش ببرید. برای تمام کردن پروژه‌های مختلف یا افزایش دقت در یک جلسه و تقریبا هر جای دیگری باید تمرکز کردن را یاد بگیرید.

 

1.  قانونِ «پنج تا بیشتر»

آدم‌های دنیا به دو دسته تقسیم می‌شوند: کسانی که کار کردن در خلال سختی‌ و خستگی را یاد گرفته‌اند و کسانی که آرزو می‌کنند کاش این مهارت را داشتند. از این به بعد با قانون «پنج تا بیشتر» به تمام خستگی‌ها و وسوسه‌های حین کار غلبه کنید. این قانون بسیار ساده است: هرگاه خواستید که از میانه کاری، آن را ترک کنید و به عبارت بهتر، تمرکزتان به هم خورد، به خودتان بگویید که پنج دقیقه دیگر از جایم بلند می‌شوم یا پنج صفحه دیگر می‌خوانم یا پنج مسئله درسی دیگر را حل می‌کنم و بعد کار را تمام می‌کنم.

 

دوندگان دقیقا در زمانی جانی تازه می‌گیرند و می‌توانند به دویدن ادامه بدهند که باوجود اینکه بدن‌شان ظاهرا دیگر کشش دویدن ندارد به کار خود ادامه می‌دهند و به اصطلاح عامیانه، کم نمی‌آورند. شما هم در زمانی که اراده‌تان شروع به بازیگوشی می‌کند و در آستانه کم‌آوردن قرار می‌گیرد باید به مسیر ادامه بدهید و نگذارید تمرکزتان مخدوش شود. زمانی که ذهن‌تان خسته شده است بکوشید تمرکزتان را حفظ کنید. این کار راه توسع? دامنه توجه (attention span) و ایجاد پایداری ذهنی است؛ یعنی این کار به شما کمک می‌کند ذهن‌تان را آماده نگه دارید و به کارتان ادامه دهید.

 

2. قانون «تمرکز روی یک مسئله»

دقت کرده‌اید زمانی که غرق در افکار خود هستیم، گیج به نظر می‌رسیم؟ فکرکردن بیش از حد به چند موضوع هم‌زمان باعث آشفته‌شدن می‌شود. برای رفع نگرانی و گیجی باید با مغز یک قرارداد بسته شود، قراردادی که قطعا از آن استقبال می‌کند. باور کنید که مغز در رشوه‌گرفتن و تلقین بسیار تبحر دارد. پس به او رشوه بدهید. به‌جای اینکه در افکار و دل‌نگرانی‌های مختلف غوطه‌ور شوید، به خودتان بگویید که در زمانی خاص به موضوع موردنظر فکر می‌کنم.

 

مثلا به‌جای اینکه در محل کار غرق در فکرکردن درباره قرض‌ها و پرداخت وام‌ها شوید، به مغزتان بگویید که شب به این موضوع فکر خواهید کرد؛ در عوض با برنامه ریزی، زمانی مشخص را به فکرکردن درباره سخنرانی خود برای مدیران‌تان و ارائه پروژه کاری اختصاص بدهید. مثلا بگویید که از ساعت یک تا یک و سی‌ دقیقه روی ارائ? خود کار می‌کنید تا بیانی شیوا و اثرگذار داشته باشید. به چند مسئله به‌طور هم‌زمان فکر نکنید. این کار نتیجه‌ای جز آشفتگی به دنبال نخواهد داشت.

 

اگر باز هم نتوانستید از دست افکار متعدد و مختلف خلاص شوید، آنها را روی یک تکه کاغذ یادداشت کنید و فکرکردن به هریک را به زمان مناسبش حواله دهید. با نوشتن دل‌مشغولی‌ها دیگر لازم نیست مدام به مغزتان فشار بیاورید و در نگرانی دائمی به سر ببرید. با این کار، شما یک فهرست اولویت بندی شده از کارهای‌تان دارید که به‌ترتیب برای رسیدگی به هر کار به آن مراجعه خواهید کرد.

3. قانون «مبارزه با به‌تعویق‌انداختن کارها»

حس‌وحال تمرکزکردن ندارید؟ کار یا پروژه‌تان را مدام به تعویق می‌اندازید؟ عقب انداختن کارها باعث می‌شود که درگیر فرایندی طولانی و فرسایشی شوید. مدت‌زمانی طولانی درگیر کاری خواهید شد که اگر سریع تصمیم به انجامش می‌گرفتید، زود تمام می‌شد و تکلیفش معلوم می‌شد. هر بار که خواستید کاری را به تعویق بیندازید با خود سه پرسش مهم و کلیدی را مطرح کنید:

 

آیا اجباری در انجام این کار وجود دارد؟

آیا می‌خواهم این کار را تمام کنم تا دیگر فکرم را مشغول نکند؟

آیا موکول‌کردن آن کار به بعدا باعث می‌شود که انجامش ساده‌تر شود؟

این پرسش‌ها باعث می‌شود با خودتان روراست باشید و یادتان بماند که از مسئولیت‌های‌تان گریزی نیست. به‌تعویق‌انداختن کارها فقط باعث می‌شود احساس گناه بیشتری از انجام‌ندادن‌شان به شما دست بدهد. واقعیت این است که انجام مسئولیت‌ها ضروری هستند، با عقب‌انداختن ناپدید نمی‌شوند و از میزان دشواری‌شان هم کاسته نمی‌شود. پس بهتر است به‌جای ایجاد احساسات بد درباره موکول‌کردن آنها به زمانی دیگر، سریع‌تر دست‌به‌کار شوید و تمرکزتان را بالا ببرید تا کارها پیش بروند.

4. قانون «تمرکز روی زوایای مشخص»

فرض کنیم مغز یک دوربین است و چشم‌های‌مان لنز آن هستند. بیشتر اوقات با صحنه‌های متعددی رو‌به‌رو هستیم که از دریچ? لنز وارد این دوربین می‌شوند. این صحنه‌ها در نمایی وسیع وارد مغز می‌شوند و ما می‌توانیم به‌طور هم‌زمان تمام تصاویر را وارد دوربین‌مان کنیم. مثلا دقت کرده‌اید که هم می‌توانیم مشغول رانندگی باشیم و هم با دوست‌مان در صندلی بغلی صحبت کنیم و ضمن اینکه حواس‌مان به جاده و ماشین‌های دیگر است به رادیو هم گوش بدهیم؟

 

اما برای افزایش تمرکز باید یاد بگیریم که گاهی این زاویه وسیع را محدود کنیم. باید بتوانیم روی زاویه‌ای مشخص از آنچه می‌بینیم تمرکز داشته باشیم. گاهی لازم است که صددرصد حواس‌مان را معطوف به چیزی خاص کنیم. پس بعضی وقت‌ها باید دستان‌مان را دور چشم‌ها حلقه کنیم و زاویه دید را محدود به چیزهای مهم‌تری کنیم که برای درک‌شان نیاز به تمرکز است.

 

درباره «سگ پاولوف» چیزی شنیده‌اید؟‌ ماجرای شرطی‌شدن آن را می‌دانید؟ پاولوف یک فیزیولوژیست روسی بود که فرایند شرطی‌سازی را روی سگ‌ها آزمایش می‌کرد. او با به‌صدادرآوردن یک زنگ، به سگ غذا می‌داد. در واقع، به‌شرط به‌صدادرآمدن زنگ، به سگ غذا داده می‌شد. این روند برای سگ عادت شده بود؛ به‌طوری‌که دیگر می‌دانست زمانی که زنگ به صدا درمی‌آید، غذا در انتظار اوست و با شنیدن زنگ، بزاق دهانش شروع به ترشح می‌کرد.

 

برای افزایش تمرکز روی موارد خاص و کوچک‌کردن زاویه دید با لنز چشم‌ها هم باید دستان‌تان را دور چشم‌ها حلقه کنید و در هنگام نیاز به تمرکز روی یک موضوع خاص، زاویه دید و وسعت موضوعات ذهن‌تان را محدود کنید. هر بار که دستان‌تان را روی چشم‌ها حلقه کنید تا زاویه دید را به‌طور معنوی کاهش بدهید، مغزتان از طریق شرطی‌شدن یاد می‌گیرد که زمان تمرکز بیشتر فرا رسیده است.

 

5. قانون «نگاه‌کردن برای نخستین یا آخرین بار»

برای افزایش تمرکز باید به همه‌چیز طوری نگاه کنید که انگار نخستین بار است که آنها را می‌بینید یا آخرین فرصتی است که می‌توانید به آنها دقت و توجه کنید. همیشه نخستین دیدار یا آخرین فرصت برای دیدار با دقت و توجه بیشتری همراه است. مثلا زمانی که صبح‌ها چشم‌تان را باز می‌کنید، چشم به هم? محیط دقت زیادی دارد و همه اطلاعات را به‌دقت دریافت می‌کند؛ انگار که نخستین بار است که به روی دنیا باز می‌شود. با این کار تمرکزتان بیشتر خواهد شد.

 

با چنین دقت و توجهی، تمرکزتان درباره موضوع موردمشاهده افزایش پیدا می‌کند. اگر هم با این دید به چیزها بنگرید که انگار دیگر فرصت‌دیدنِ دوباره وجود نخواهد داشت، باز هم دقت‌تان بیشتر می‌شود. نگذارید که افکار متنوع و متعددْ حواس‌تان را در لحظات زندگی پرت کنند. گیجی ناشی از حضور قلبی در چند جا، تمرکز را کاهش می‌دهد.

 

مثلا زمانی که فرزندتان را در آغوش خود می‌خوابانید، نگرانی درباره سفر فردای‌تان باعث می‌شود که از لحظه غافل شوید؛ درنتیجه، نمی‌توانید آن عشقی را که فرزندتان به شما منتقل می‌کند، دقیق و عمیق احساس کنید. پس حواس‌تان را به کاری بدهید که در حال انجام آن هستید و تمام‌وکمال در اختیار لحظ? حال قرار بگیرید. طوری به لحظ? حال دقت کنید که انگار نخستین بار است آن را تجربه می‌کنید یا گویی دیگر تکرار نخواهد شد. پس بار دیگر که فکرتان به جایی دیگر پرواز کرد، نگاهی به دورواطراف‌تان بیندازید و به‌خاطر چیزهایی که اکنون دارید، شکرگزار باشید و آنها را با تمام وجود احساس کنید.

نقل‌قول‌هایی درباره تمرکز

امو فیلیپس (Emo Phillips)، استندآپ‌کمدین آمریکایی: «من فکر می‌کردم مغز انسان جذاب‌ترین بخش بدن اوست، اما حالا که فکر می‌کنم به این نتیجه می‌رسم که چه چیزی این نکته را به من گفته است؟ [کارْ کار خود مغز است. مغز برای خودش تبلیغ می‌کند؟ این جمله اشاره به اهمیت تمرکز دارد].»

لئوناردو داوینچی(Leonardo da Vinci)، نقاش ایتالیایی: «آهن در شرایط نامطلوب، زنگ می‌زند، آب راکد خلوصش را از دست می‌دهد و در سرما یخ می‌زند، تمرکز نداشتن و عمل‌گرا نبودن هم شیره مغز را می‌مکد و نابودش می‌کند.»

خوزه ارتگا یی گاست (Jose Ortega y Gasset)، فیلسوف اسپانیایی:‌‌ «به من بگو که چه چیزی توجه تو را جلب کرده است تا بگویم کیستی.»

 

رودیارد کیپلینگ (Rudyard Kipling): «شاید نداشتن کفش و لباس برایم قابل‌تحمل باشد اما از دست رفتن تمرکز من را مختل می‌کند.»

پائولو پانداستون‌ (Paula Poundstone)، استندآپ‌کمدین آمریکایی: «موضوع این نیست که نمی‌خواهم به حرف دیگران گوش کنم. اتفاقا خیلی هم راغبم. موضوع این است که نمی‌توانم حرف‌های‌شان را بشنوم و تمرکز کنم، چون خودم مدام مشغول حرف‌زدنم.»